فرآيندهای آب و هوايی بدليل ماهيت آشوبگونگی و تصادفی که دارند دارای تغييرات ساختاری در زمانهای مختلف هستند. اين تغييرات ساختاری باعث میشود مدل مناسب که برای بخشی از دادههای هواشناسی بدست آمده و بکار میرود در بخشی ديگر از دادهها مناسب نباشد. مدلسازی چندگانه روشی برای در نظر گرفتن فضای تغييرات فرآيند است. در اين روش مدلسازی، با در نظر گرفتن مدلهای مناسب برای توصيف فرآيند و ترکيب خروجی تمامی مدلها در پيشبينی، نتيجه بهتری حاصل میشود.
