جايابي بهينه خازن در شبكه توزيع با استفاده از الگوريتم ژنتيك

هستند و در نتيجه مسئلجايابي و تعيين ظرفيت بهينه خازنهاي موازي بهمنظور كاهش تلفات توان و انرژي و بهبود پروفايل ولتاژ و استفاده از حداكثر ظرفيت خطوط انتقال يكي از مسائل مرسوم در طراحي و كنترل سيستمهاي قدرت است. استفاده از خازنهاي موازي پروفيل ولتاژ را بهبود بخشيده و تلفات سيستم را كاهش داده و از ظرفيت خطوط انتقال، براي انتقال توان اكتيو بيشتري ميتوان استفاده كرد. خازنها با كاهش انتقال توان راكتيو خط از محل توليد تا محل نصب خازن جريان خطوط را كاهش داده و در نتيجه تلفات را در مسير جريان كاهش ميدهند. اكثر روشهايي كه در سيستمهاي قدرت بكار رفتهاند، داراي مشكلاتي ميباشند. الگوريتم ژنتيك يكي از
روشهاي جديد است كه به منظور بهينه سازي بكار رفته و با استفاده از مكانيزم تكامل طبيعي مقدار بهينه تابع هدف را جستجو ميكند، نتايج تجربي در بسياري از كاربردها نشان ميدهند كه جواب نهايي معمولاً بسيار نزديك به جواب بهينه است، در اين روش بهجاي يك عضو، يك جمعيت بسوي هدف در حركت هستند و در نتيجه مسئله همگرايي به نقطه بهينه محلي تا حدود زيادي برطرف ميشود. در اين مقاله جايابي بهينه خازن با استفاده از الگوريتم ژنتيك انجام شده و براي يك شبكه به عنوان نمونه پيادهسازي شده است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *