طبقه بندي فازي سيگنالهاي شنيداري همراه با يادگيري توابع عضويت و انتخاب فازي ويژگيها

بــا توجــه بــه اهميــت روزافــزون پــردازش ســيگنال هــاي شنيداري ، ضرورت طبقه بندي اين سـيگنالها در مراحـل اوليـه و قبـل از انجـام پردازشـهاي پيـشرفته تـر ضـروري مـي باشـد . بـا مشخص شدن نوع سيگنال شنيداري و اينكه آيا سيگنال گفتـاري موسيقي و يا … است مي توان نسبت به نوع پردازش هاي بعدي
كه بايد روي آن انجام بگيرد تصميم گيري نمود . در ايـن مقالـه يك روش توليد قواعد شرطي فـازي بـراي طبقـه بنـدي دادگـان شنيداري به دو طبقة گفتاري و غير گفتاري ارائه مي گردد . بعـد از اسـتخراج ويژگيهـاي زمـان كوتـاه شـامل تركيـب ويژگيهـاي ادراكي و كپسترال ، تحت هر فريم ، سيـستم طبقـه بنـدي كننـدة فازي براي طولهاي مختلف از سيگنال پياده سازي مي گردد ، در طبقه بندي كننده هاي متداول فازي هر بعد از فضاي ويژگـي بـه تعدادي مجموعة فازي با شكل توابع عضويت ثابـت تقـسيم مـي شوند ، با توجه با توجه بـه توزيـع دادگـان مـي تـوان بـا يـادگيري توابـع عضويت شكل توابع عضويت در هـر بعـد را تنظـيم نمـود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *