يكي از مسائلي كه در سالهاي اخير ذهن مهندسـين حفاظـت را به خود مشغول كرده، طراحي روشهايي براي تعيين نوع و مكان دقيق خطا در شبكههاي قدرت اسـت. تشـخيص مكـان خطا در شبكه هاي انتقال، به دليل ناچيز بودن امپـدانس خطـا، كار چندان پيچيدهاي نيست و غالباً توسط رلههـاي ديسـتانس انجام ميگيرد. اما در شبكه هاي توزيع بـه دليـل بـزرگ بـودن امپــدانس خطــا و تغييــرات وســيع آن و نيــز ســادگي ادوات حفاظتي اين شبكهها، تشخيص مكان دقيق خطا بسيار سـخت است. از طرفي بـا نفـوذ روزافـزون منـابع توليـد پراكنـده در شبكه هاي توزيع، نياز به طراحي سيستمهاي جديـد حفـاظتي برای این گونه شبکه ها نیز افزایش میابد
