براساس برنامه پنج ساله چهارم توسعه كشور، 500 مگاوات از برق مصرفي ايران بايد از انرژيهاي تجديد پذير (نو ) و بخصوص از انرژي باد توليد شود .در نيروگاههاي بادي بر در نيروگاههاي بادي بر خلاف ديگر نيروگاهها، مقدار منبع اوليه انرژي يعني سرعت
جريان باد متغير است . از طرفي تخمين و برآورد انرژي برق قابل حصول از جريان باد يك منطقه و در نتيجه صرف هزينه و سرمايه سنگين براي احداث نيروگاه برق بادي از اهميت فراواني برخوردار است . يكي از روشهاي معمول در جهان براي تخمين انرژي برق بادي قابل حصول، استفاده از تركيب توزيع آماري ويبول (Weibull) جريان باد و منحني توان (Power Curve) توربينهاي بادي مي باشد .در اين مقاله با استفاده از اين روش، انرژي برق بادي قابل حصول از جريان باد منجيل برآورد و با توليد واقعي نيروگاه بادي مقايسه و مشخص مي شود كه استفاده از روش توزيع ويبول در ايران براي تخمين و برآورد توليد انرژي برق بادي، كاربردي و قابل اطمينان مي باشد.
مهدي شريفي
سازمان انرژيهاي نو ايران (سانا)- معاونت امور انرژي وزارت نيرو
ايران
