ارائه روشی مبتنی بر الگوریتمهای ژنتیکی برای تعیین موقعیت بهینه عاملهای سیار در کاربرد نظارت بر کارآیی شبکه های فعال

جم ترافیک مورد نظارت نظر به گسترش روز افزون نیاز به پردازش در سطح شبکهها طی چند سال اخیر ایدۀ شبکههای فعال مطرح گردیده و امکان میزبانی عاملهای سیار در نودهای میانی از قبیل مسیریابها میسر شده است. این مقاله به بررسی یک روش پیشنهادی برای انجام فرآیند نظارت بر کارآیی در شبکههای فعال با مقیاس بالا توسط عاملهای سیار میپردازد. در روش پیشنهادی زیرمجموعهای از نودهای فعال برای انجام فرآیند نظارت بر کارآیی شبکه توسط عاملهای سیار انتخاب میشوند. معیار انتخاب مجموعهای از محدودیتها از قبیل توان پردازشی نودهای فعال و حجم تراففیک مورد نظر باشد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *