كندانسورهاي هوايي در دماي پايين

بيست و ششمين كنفرانس بين المللي برق – بهره برداري بهينه از كندانسورهاي هوايي در دماي پايين به منظور دستيابي به حداكثر راندمان و توان

دانلود مقاله : بهره برداري بهينه از كندانسورهاي هوايي در دماي پايين به منظور دستيابي به حداكثر راندمان و توان

كندانسور هوايي به عنوان يكي از گونه هاي سيستم هاي خنك كن خشك، به دليل عدم نياز به آب در سطح دنيا مورد استقبال قرار گرفته است. اگرچه بزرگترين مشكل اين سيستم خنك كن افت كارايي آن در دماي بالاست با كاهش دماي محيط نيز به دليل كاهش بيش از حد فشار كندانسور، توان و راندمان خالص واحد دچار تنزل مي گردد. براي جلوگيري از اين وضعيت مي بايست تعدادي از سلول هاي كندانسور هوايي را خارج نمود. در اين مطالعه تعداد سلول هاي بهينه اي كه مي بايست در مدار  باقي بمانند تا حداكثر راندمان يا توان حاصل شود مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان دادند كه نقطه بهينه راندمان همواره سلول هاي كمتري را پيشنهاد مي  دهد . از سوي ديگر با افزايش دماي طراحي محيط، اختلاف بين كاركرد با تعداد سلول هاي بهينه و كاركرد با تمام سلول ها بيشتر خود را نشان مي دهد. اثر كاهش بار واحد نيز بر روي نقاط بهينه مورد ارزيابي قرار گرفته است . در نهايت به ارجحيت استفاده از سرعت پايينتر فن هاي سلول ها (در صورت دو سرعته بودن آنها) به منظور  رسيدن به راندمان و توان خالص بيشتر اشاره گرديده است.

حميد آب روشن
پژوهشگاه نيرو- گروه بهره برداري
تهران-ايران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *