در اين مقاله ابتدا فرهنگ ايمني و عوامل موثر برآن در ادبيات موضوع بررسي گرديد. سپس مدلي ارايه گرديد كه عوامل موثر بر فرهنگ ايمني در شركت برق منطقه اي تهران را بيان مي نمود. براي بررسي اين عوامل نمونه اي متشكل از 73نفر از كاركنان مرد انتخاب گرديد.نتايج نشان مي دهد كه حمايت مدير ارشد و تبادل اطلاعات ميان كاركنان بيشترين تاثير را در شكل گيري و نهادينه شدن فرهنگ ايمني در شركت دارد. علاوه براين معادله خط رگرسيون براي فرهنگ ايمني تعيين گرديد و در نهايت پيشنهادهايي كابردي براي پياده سازي موثرتر فرهنگ ایمنی در شرکت برق ارایه گردید.