بهبود پايداري گذرا با كنترل بهنگام مقاومت ترمزي در شبكه هاي قدرت

در سيستمهاي به هم پيوسته امروزي به دليل افزايش توانهـاي انتقالي از خطـوط و اسـتفاده حـداكثر از ظرفيتهـاي موجـود، مطالعات پايداري گذرا از اهميت خاصي برخوردار شـدهانـد. به همين خاطر روشهاي مختلفي براي بهبود عملكرد پايـداري گذراي سيستمهاي قدرت ابداع و ارائه شده است. در شـرايط بروز خطاهاي بزرگ ناگهاني استفاده از مقاومت ترمزي ابـزار مناسبي براي بهبود پايداري گذراي سيستم قـدرت محـسوب ميشود. در اين مقاله بـا اسـتفاده از روش مبتنـي بـر انـرژي،
مقدار انرژي گذرايي كه با استفاده از مقاومت ترمـزي پـس از خطا جذب ميشـود محاسـبه مـيشـود. سـپس بـراي كنتـرل ناپيوسته مقاومت ترمزي براي بررسي حالت گذراي سيستم از سيگنالهاي محلي براي آشكارسازي شـرايط اغتـشاش شـديد سيستم استفاده ميشود . ايده اصلي در اين مقاله اين است كـه با كنترل مقاومت ترمزي هدايت شده با تريستور شـرايط لازم براي سوئچينگ مقاومت ترمزي بوجود ميآوريم، سپس بـراي دمپركردن نوسانات سيـستم ناشـي از وقـوع خطـا در شـبكه، مقاومت ترمزي را بر اساس سيگنالهاي محلي با زمـان كنتـرل ميكنيم و با استفاده از مدل غيرخطي سيستمهاي قدرت چنـد ماشينه تمامي ژنراتورها در نزديكي نقطه تعادل پايدار كرد.