بررسي مدلهاي مداري AC ارائه شده براي ديود تونل زني تشديدي (RTD) و پاسخهاي فركانسي تجربي و تئوري و ارائه راهكار براي رفع تغايرات

ديود تونل زني تشديدي ، RTD ، يك قطعه كوانتومي با خواص عالي فركانس بالاست كه كاربردهاي آنالوگ و ديجيتال فراواني دارد . در اين مقاله مدلهاي مداري مختلف ارائه شده در مقالات براي RTD مورد بررسي قرار گرفته است ، ساده ترين مدل تركيب موازي يك خازن و يك مقاومت است ، مدل دوم اضافه شدن سلفي سري به تركيب قبلي است و مدل سوم استفاده از خازن به جاي سلف و اضافه شدن يك مقاومت موازي ديگر است . در دسته اي ديگر از مقالات ، اثرات ناحيه drift سمت كلكتور نيز مورد بررسي قرار گرفته است . در اين مقاله ما كارهاي گذشته را تكرار كرده و نشان داده ايم كه نتايج تحليل هاي تئوري با نتايج اندازه گيري هاي عملي كاملا همگرا نيست. سپس دلايل اين عدم همگرايي را بررسي كرده و ايده جديدي براي كوپلاژ بين الكترونهاي چاه كوانتومي و ناحيه Drift مطرح كرده ايم . در حقيقت تا بحال اثرات چاه كوانتومي و ناحيه drift به طور مجزا مورد بررسي قرار گرفته اند ولي هيچگاه تاثير متقابل اين دو ناحيه بر هم بررسي نشده است . در اين مقاله براي اولين بار اين موضوع مطرح شده است .

روزبه عابديني نسب ( دانشجوي كارشناسي ارشد الكترونيك) و دكتر محمد جواد شريفي (استاديار)
تهران – دانشگاه شهيد بهشتي – دانشكده برق و كامپيوترديود تونل زني تشديدي