خوردگي فولاد در بتن يكي از مهمترين دلايل تخريب زودرس سازه هاي بتني بالاخص فونداسيون دكل هاي انتقال برق در مناطق خورنده مي باشد. با توجه به متفاوت بودن نتايج آزمون هاي تسريع شده با آزمون هاي ميداني در ارزيابي فرآيند خوردگي و همچنين تاثير شديد متغيرهاي محيطي در اين رخداد لزوم برنامه ريزي جهت دستيابي به اطلاعات دقيق عملكردي در اين خصوص وجود دارد. در اين مقاله نتايج مربوط آزمون هاي پلاريزاسيون بر روي نمونه هاي بتني شاهد، داراي ميكروسيليس و داراي ممانعت كننده خوردگي پس از ” “8 سال قرارگيري در پايگاه تحقيقاتي تجهيزات برقي هرمزگان ارائه شده است. نتايج نشان مي دهند نمونه هاي داراي ميكروسيليس در مقايسه با ساير نمونه ها از مقاومت به خوردگي بالاتري برخوردار ميباشند.
