مطالعه بهره برداري سيستم مركب توليد و انتقال با حضور منابع توليد تجديدپذير از نقطه نظر قابليت اطمينان

در سالهاي اخير استفاده از منابع توليد تجديدپذير باد و خورشيد به منظور توليد برق در كشورهاي مختلف جهان رشد چشم – گيري داشته است. از طرف ديگر توان خروجي اين منابع به سرعت باد و يا تابش خورشيد وابسته بوده و بنابراين توان توليدي اين منابع داراي عدم قطعيت بوده و نميتواند بطور دقيق پيشبيني شود. با زياد شدن سهم منابع توليد تجديدپذير در توليد برق مسائل مختلف شبكه به مانند قابليت اطمينان، كيفيت توان و بهرهبرداري دستخوش تغيير خواهد شد. لذا تكنيكهايي جديد بايد معرفي شود تا بتواند تأثير منابع توليد تجديدپذير را بر مسائل مختلف سيستم قدرت تحليل نمايد. در همين راستا اين مقاله روشي تحليلي را به منظور بررسي قابليت اطمينان و بهرهبرداري سيستم قدرت از اين منظر معرفي مينمايد تا بتواند بهره – برداري سيستم مركب توليد و انتقال را با حضور منابع توليد تجديدپذير باد و خورشيد بررسي نمايد. به همين منظور ابتدا مدل قابليت اطمينان مزارع بادي و خورشيدي بدست آمده و در مطالعات بهرهبرداري سيستم