در تحليل و طراحي سيست مهاي كنترلي ، مدل سازي سيستم به شكل ساده و صحيح، يكي از مهم ترين كارهايي است كه مي بايست انجام شود. زيرا تمام محاسبات بر اساس صحت مدل پايه ريزي ميشود. اما توصيف هاي تحليلي براي اكثر سيستم ها يا وجود ندارند و يا در صورت وجود، بسيار پيچيده و عملا غير قابل استفاده هستند. براي حل اين گونه مسائل، مي توان از روش هاي بهينه سازي هوشمند، همچون الگوريتم هاي ژنتيكي استفاده كرد. در اين مقاله به بحث در مورد الگوريتم ژنتيكي پيوست هاي پرداخته ايم كه براي مدل سازي يك سيستم فرضي از روي داده هاي زماني نوشته شده است. نتايج حاصل از اجراي اين الگوريتم طبقه بندي شده اند و پارامترهاي مختلف آن، از نظر اثري كه بر پاسخ نهايي دارند مورد بررسي قرار گرفته اند.
سيد مصطفي كلامي هريس
دانشكده مهندسي برق و كامپيوتر دانشگاه تبريز
