براي تزويج خروجي يك فرستنده و يا ورودي يك گيرنده با فضا ، نوعي سيستم واسطه ضروري است . ساختمان اين سيستم بايد طوري باشد كه توانايي تشعشع امواج الكترومغناطيسي و يا دريافت آنها را داشته باشد . آنتن چنين سيستمي است و اين سيستم براي تبديل جريان فركانس زياد به امواج الكترومغناطيسي و يا بالعكس بكار برده مي شود . معمولا آنتن از يك جسم فلزي ، اغلب به صورت سيم يا مجموعه اي از سيم ها درست شده است . مكانيسم واقعي تشعشع را مي توان توسط معادلات ماكسول بطور كمي تشريح نمود . مطالعه رفتار يك جريان RF در يك سيم نشان مي دهد كه تمام انرژي اعمال شده به يك سرسيم به انتهاي آن نرسيده و قسمتي از آن فرار مي كند ، يعني تشعشع حاصل مي شود . همچنين مي توان رابطه رياضي براي اين انرژي فراري بدست آورد ، كه در نتيجه نه فقط ميزان انرژي بلكه جهات تشعشع آن مشخص مي شود . چون اين روش محاسبه تشعشع كمي پيچيده است ، در اينجا تشعشع را از جنبه نظر كيفي بر پايه رفتار امواج ساكن و متحرك در يك خط انتقال مورد بررسي قرار مي دهيم .
