در اين مقاله يك مدل بهينه جهت محاسبه ميزان تابش كلي دريافتي از خورشيد ارائه شده است. در تحقيق حاضر بر اساس اطلاعات هواشناسي 22ايستگاه سينوپتيك كشور كه به مدت 5الي 25سال دادههاي تابش آنها موجود است، 8 روش مدلسازي تابش مورد تحليل قرار گرفت. سپس با استفاده از معيارهاي خطاي استاندارد، دقت روشهاي مذكور با يكديگر مقايسه گرديد و مدلهاي دانشيار و بهينهشده دانشيار به عنوان دقيقترين آنها معرفي شد. در ادامه، با بررسي خطاي روش دانشيار در طول سال و تشابه رفتار اين خطا با زاويه ميل خورشيد، ضريبي جديد به مدل دانشيار اضافه و مدلي تحت عنوان مدل NRIتدوين گرديد. نهايتاً خطاهاي روش NRI با ساير مدلها مقايسه و ملاحظه گرديد كه براي تمامي انواع خطاها، مدل NRIبهترين تطابق را با دادههاي تجربی دارا میباشد