افزايش ميزان تقاضاي انرژي يكي از چالشهاي مهمي است كه شركتهاي برق با آن روبرو هستند، در حاليكه نتايج اين افزايش تقاضا ميتواند در افزايش آلودگيهاي محيطي و گرماي جهاني موثر باشد. در اين زمينه، بخش حمل ونقل سهم عمدهاي را در ميزان تقاضاي انرژي و همچنين آلودگي زيست محيطي دارا ميباشد. در كانادا، تقريبا %35مجموع ميزان تقاضاي انرژي مربوط به بخش حمل و نقل است و اين مسأله زمينهساز دومين منبع عظيم انتشار گازهاي گلخانهايي ميباشد. بنابراين دولتها درصددند تا به سمت استفاده از اقتصاد انرژي سبز و همچنين افزايش سطح نفوذ منابع انرژي تجديدپذير و قابليت اتصال به شبكه خودروهاي الكتريكي پيش بروند. در اين مقاله، از يك پخش بار بهينه دوسطحي به هدف حداقل نمودن تلفات فيدر در سطح بالايي مسأله و ديگري كاهش هزينه شارژ خودروهاي الكتريكي هيبريدي قابل اتصال به شبكه در سطح پاييني استفاده شدهاست. اين مساله به منظور درك اثر شارژ و دشارژ خودروهاي الكتريكي در داخل شبكه ارائه شده است.همچنين اثر برنامه پاسخ تقاضاي زمان استفاده بر روي برنامه شارژ خودروها آزمايش شده است. اثر شارژ و دشارژ كردن خودروهاي الكتريكي برروي سيستم توزيع در حضور ساير منابع انرژي تجديد پذير مورد بحث قرار گرفته است.
