بسياري از سازههاي مكانيكي نظيـر دكـلهـاي بـرق، پـلهـا، خرپاها و… از المانهاي زيادي تشكيل شدهاند توسـط پـيچ و مهره و يا پرچ بهم متصل ميشوند. وجود سوراخهاي اتصـال، باعث ايجاد تمركز تنش در اجزاء اين سازهها شـده و موجـب كاهش مقاومت آنها در مقابل كشش ميگردد. با توجه به اينكه بسياري از فرآيندهاي توليـد ماننـد عمليـات حرارتي، شكل دادن، برادهبرداري و… باعث ايجاد تـنشهـاي پسماند در قطعات ميشوند و اين تـنشهـاي پسـماند هنگـام بهرهبرداري از قطعه، با تنشهاي ناشي از بهـرهبـرداري جمـع جبري شده و بسته بـه نـوع تـنشهـاي پسـماند كششـي يـا فشاري و تنشهاي بهرهبـرداري موجـب ضـعف يـا تقويـت قطعات ميگردند، توجه به اين تنشها مهم ميباشد.
