در اين مقاله بر اساس قيود حداقل تلفات آئروديناميكي و حداكثر اندازه حركت خروجي از رديف پره هاي ثابت توربين، منحني بهبود يافته اي براي شكل پره ها با استفاده از الگوريتم ژنتيك پيشنهاد شده است . براي تجزيه تحليل جريان بين پره هاي توربين، معادلات دو بعدي اويلر از طريق كد
عددي زمان پيمايشي جيمسون، بر اساس فرمول بندي مركزسلولي مورد استفاده قرار گرفته است . روش عددي مذكور صريح بوده و از جمله ويژگيهاي آن كاربرد آسان براي هندسه هاي پيچيده و قابليت تسخير شوك بدون داشتن نوسان مي باشد. براي بهينه سازي پروفيل پره ها، درصد تغييرات فشار سكون به عنوان معياري از تلفات و نيز اندازه حركت خروجي جريان از رديف پره ها در تابع هدف منظور شده اند.
عليرضا تيمورتاش – محمدرضا م هپيكر – كامران حداد
استاديار گروه مهندسي مكانيك – دانشگاه فردوسي مشهد
دانشيار گروه مهندسي مكانيك – دانشگاه فردوسي مشهد
دانشجوي كارشناسي ارشد تبديل انرژي
كميته تحقيقات شركت مديريت توليد نيروگاههاي گازي خراسان
(شركت برق خراسان)
ايران
