از دهه 1980تـلاشهـاي بسـياري در جهـت تغييـر سـاختار صنعت برق با هدف ايجاد رقابـت عادلانـه و بهبـود بـازدهي اقتصادي در كشورهاي مختلف انجام گرفتـه اسـت. از جملـه مسائلي كه در رسيدن به مفهوم دسترسي آزاد به شـبكه انتقـال ممانعت ميكنند، تلفات و ايجاد گرفتگي يـا تـراكم در شـبكه انتقال است اما سهم تلفات در مقايسه با گرفتگي در مـديريت سيستم انتقال بسيار ناچيز ميباشد. بنابراين يكي از مهمترين و حساسترين وظايف بهرهبردار شبكه، مديريت گرفتگي هنگام وقوع تراكم در برنامهريزي بهرهبرداري از سيستمهـاي قـدرت است. روشهاي مختلفي براي مديريت تراكم و رفع آن ارائـه و مورد اجرا گذاشـته شـده اسـت كـه از آن جملـه بـه روش استفاده از شيفتدهندههاي فازي، تپچنجر ترانسفورماتورها، پخش بار مجـدد ژنراتورهـا يـا كـاهش بـار سيسـتم و روش استفاده از ادوات FACTSميتوان اشاره كرد. در اين مقاله دو روش استفاده از ادوات FACTSبراي مديريت تراكم خطـوط در سيستمهاي قدرت تجديدساختاريافته ارائه ميشود