با توسعه ابعاد و تعداد شركتهاي توزيع، نياز به ابزاري پيشرفته همچون ارزيابي مقايسه اي (Benchmarking) ، براي مقايسه اين شركتها و همچنين قيمت گذاري آيين نامه هاي تشويقي احساس مي گردد . در اين مقاله ابتدا كاربردهاي ارزيابي مقايسه اي مورد بررسي قرار مي گيرد . سپس روش DEA به عنوان يكي از روشهاي كارآمد در ارزيابي مقايسه اي به منظور
تعيين ميزان كارآمدي يا ناكارآمدي شركتهاي توزيع ارايه مي گردد. در ادامه متغييرهاي ورودي و خروجي در ارزيابي و مدلهاي مختلف آن بحث شده است . در انتها اين روش به شبكه توزيع ايران اعمال گرديده است و شركتهاي توزيع ايران از لحاظ كارايي رتبه بندي گرديده است . همچنين سير تحولات شركتهاي توزيع بررسي شده و براي رسيدن به كارايي بهتر پيشنهاداتي ارايه گرديده است.
حبيب رجبي مشهدي
استاديار گروه برق
عباس صابري نوقابي
دانشجوي دكتري
جواد ساده
استاديار گروه برق
دانشكده مهندسي، دانشگاه فردوسي مشهد