بهبود هر سيستمي مستلزم شناخت اجزا و ارتباط بين آنهاست. براي دستيابي به اين شناخت سازوكارهاي مختلفي ايجاد شده است. يكي از روش هايي كه اخيراً مطرح شده و با اقبال زيادي نيز مواجه شده است تكنيكي موسوم به مدل سازي ساختاري تفسيري است. با استفاده از اين تكنيك، ضمن شناسايي عناصر و رابطه بين آنها، قدرت نفوذ و ميزان وابستگي هر يك از عناصر نيز مشخص مي شود و بدين ترتيب مي توان با تمركز بر روي عناصر كليدي، موجبات بهبود سيتسم را بصورت مؤثر
فراهم نمود. در اين مقاله سعي شده است كه با استفاده از اين مدل مهمترين عوامل تأثير گذار در موفقيت نظام پيشنهادها را شناسايي نمود و در عمل با برنامه ريزي و اجراي پروژه هاي مناسب زمينه بهبود اين سيستم را مهيا نمود