در اين مقاله چارچوبي جديد به منظور مطالعه تاثير مشوقهاي سرمايهگذاري بر توسعه ظرفيت توليد برق در سيستمهاي قدرت تجديد ساختاريافته و در شرايط عدم قطعيت ارائه ميشود. مشوقهاي سرمايهگذاري مورد مطالعه در اين مقاله قراردادهاي تضميني خريد برق و پرداختهاي ظرفيت را شامل ميشود. چارچوب ارائه شده در اين مقاله شامل يك مسئله سرمايهگذاري در توسعه توليد از ديدگاه يك شركت توليد سازنده قيمت، موسوم به توليدكننده استراتژيك، در يك دوره زماني چند ساله است. استراتژي سرمايهگذاري شركتهاي رقيب كه عدم قطعيت استراتژيك محسوب ميشود، با استفاده از سناريو مدل ميشود. كارآيي چارچوب پيشنهادي بر روي قسمتي از شبكه انتقال سراسري ايران با انجام شبيهسازيها و
تحليلهاي لازم، مورد آزمون قرار ميگيرد. نتايج شبيهسازي نشان ميدهند كه وجود مشوقهاي سرمايهگذاري قراردادهاي تضميني و پرداختهاي ظرفيت به توليدكنندگان موجب توسعه ظرفيت توليد در تكنولوژيهاي مختلف توليد و بهبود پايداري بازار در بلندمدت ميشود. بنابراين چارچوب پيشنهادي مي تواند ابزار مفيدي براي تحليل رفتار سرمايهگذاري شركتهاي استراتژيك در حضور مشوقهاي سرمايهگذاري در بلند مدت به شمار ميرود.