هوشمندسازي شبكه توزيع، راهكاري جامع و استراتژيك براي ارتقاء بهره وري و قابليت اطمينان شبكه هاي توزيع است كه پايه اي محكم براي اندازه گيري هوشمند، افزايش كيفيت برق، كاهش خاموش ه ا و مديريت بهينه ي مصرف فراهم مي كند. شبكه توزيع هوشمند از سه منظر مخابرات، قدرت و فن آوري اطلاعات قابل بررسي است. لايه فن آوري اطلاعات، از نرم افزارهاي مختلفي تشكيل مي گردد كه اين نرم افزارها در تعامل با يكديگر، توزيع كارآمد انرژي الكتريكي و مانيتورينگ آن را ممكن مي سازند. به منظور طراحي يك زيرساخت اطلاعاتي مناسب براي شبكه توزيع هوشمند، لازم است در گام اول نرمافزارها و تعاملات ميان آن ها متناسب با ساختار برق كشور شناسايي شده و مدل ارتباطي نرم افزارها با يكديگر شناسايي گردد. سپس با توجه
به نوع ارتباطات ميان نرم افزارها و نيازهاي كيفي آن ها، يك معماري ارتباطي كارا جهت تعامل اطلاعاتي ميان موجوديت هاي نرم افزاري ارائه شود. در اين مقاله، با استفاده از الگوهاي متداول معماري نرم افزار يك طرح معماري ارتباطي جهت تعيين الگوي تعامل اطلاعاتي ميان زيرسيستم هاي نرم افزاري در زيرساخت اطلاعاتي شبكه توزيع هوشمند ايران ارائه مي شود.
