يكي از مسائل و مشكلاتي كه صنعت برق در آينده هر چه بيشتر با آن روبرو خواهد بود انتخاب سطح امنيت و قابليت اطمينان مناسب ميباشد. از آنجا كه تخمين ارزش قابليت اطمينان نزد مشتركين امري دشوار است، تابحال اغلب صنايع برق تنها عامل هزينه سرمايهگذاري را در تعيين سطح قابليت اطمينان مورد توجه قرار دادهاند. ارزش قابليت اطمينان معمولاً بصورت هزينههاي خاموشي شناخته ميشود. در اين مقاله پس از معرفي روشهاي متداول محاسبه هزينه خاموشي، بطور عمده به مدلسازي نتايج حاصل از ارزيابي اين معيار قابليت اطمينان پرداخته و به عنوان روشي نوين در اين زمينه مدلسازي فازي اين دادهها معرفي و با روش رايج در گذشته، يعني مدل ميانگين هزينه خاموشي مقايسه گرديده است.
