زمانی که در تکنولوژی الکترونیک ، ابعاد کار به حدود 100 نانو متر رسید ، مسئله توان نشتی از اهمیت خاصی برخوردار شد . در همان سال ها تلاش های بسیاری برای کاهش این توان ، افزایش قدرت و عملکرد تراشه ها ، افزایش سرعت و … صورت گرفت که در نتیجه تکنولوژی های جدیدی به وجود آمد . یکی از معروف ترن آن ها ، تکنولوژی Silicon on Insulator به اختصار SOI نام دارد که در سال 1964 به وجود آمد و از آن در سیستم های دیجیتال و RF استفاده می شد . در آن زمان کاربرد اصلی این تکنولوژی در ضمینه های نظامی ، فضایی ، دمای بالا و سنسور های ولتاژ کم بود که موجب ساخت تراشه هایی با ابعاد بسیار کم می شد .
سپس به دلیل پایین بودن تولیدات کارخانه های نیمه هادی ، تصمیمیم بر این شد تا تولیدات تراشه با این تکنولوژِی افزایش پیدا کند که در نهایت موجب عمومی شدن آن شد . نام یکی از بنیاد هایی که در این زمینه فعالیت های بسیاری را انجام داد ، بنیاد +MEDEA است که در پروژه ای به نام T206 شروع به تحقیقات در زمینه کاربرد تکنولوژی SOI در وسایل شبکه و قابل حمل کرد . واحد های ADC استفاده شده در این کاربرد ها نیاز به تفکیک پذیری در بازه 4 تا 6 بیت و فرکانس نمونه برداری 1 گیگاهرتز دارند که کتاب پیش رو به برسی پیاده سازی واحد های flash ADC با استفاده از تکنولوژی SOI پرداخته است .
نام انگلیسی : Implementation of Flash Analog-to-Digital Converters in Silicon-on-Insulator CMOS Technology
نویسنده : Erik Sall
ناشر : Linkoping University Institute of Technology
&media=https%3A%2F%2Fdoc.iran-micro.com%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F01%2Fflash_adc_soi_cmos_tech-900x0.jpg){kind=link}