هماهنگي بهينه رله هاي اضافه جريان و ديستانس در شبكه هاي قدرت با استفاده از الگوريتم ژنتيك

امروزه درشبكه هاي حلقوي بهم پيوسته و بزرگ ، هماهنگي رله هاي اضافه جريان امري مهم بوده و وجود رله هاي ديستانس در كنار رله هاي اضافه جريان، ضمن بالا بردن حفاظت شبكه كار هماهنگي را پيچيده خواهد كرد. در اين مقاله به منظور هماهنگي بهينه رله هاي اضافه جريان از مدل غير خطي كه در آن اثر جريان تنظيم رله ها
نيز در نظر گرفته شده است استفاده مي شود. در اغلب مطالعاتي كه در اين زمينه صورت گرفته است، معمولا زمان عملكرد رله به صورت خطي و متناسب با كميت ضريب تنظيم زماني رله  TMSدر نظر گرفته مي شود. روش بهينه سازي انتخاب شده براي حل مساله هماهنگي بهينه  رله ها، الگوريتم ژنتيك مي باشد