بیست و ششمین کنفرانس بین المللی برق – احداث نيروگاه گازي سازي بر پايه توزيع و هزينه استفاده از منابع
دانلود مقاله : تعيين مناس بترين نقطه براي احداث نيروگاه گازي سازي بر پايه توزيع و هزينه استفاده از منابع مختلف زيست توده
در ايران
گازي سازي يكي از روش هاي مهم و رو به رشد توليد انرژي در جهان مي باشد.
اين روش بر پايه استفاده از زائدات
كشاورزي، دامي و ديگر منابع زيست توده است. توزيع منابع زيست توده نقش بسيار بزرگي در تعيين مكان مناسب براي
احداث نيروگاه گازي سازي دارد.
عمده زيست توده در ايران شامل زيست توده ناشي از زائدات چوبي و كشاورزي است و
سهم استان هاي مختلف از هر يك از منابع زيست توده متفاوت مي باشد . از طرف ديگر زيست توده كشاورزي برخلاف
زيست توده چوبي در صنعت دام و طيور كاربرد دارد، بنابراين استفاده از اين نوع زيست توده به عنوان سوخت در نيروگاه
گازي سازي هزينه بيشتري را در پي خواهد داشت.
لذا بررسي دقيق به منظور يافتن مكان مناسب و نحوه استفاده از هر يك
از منابع زيست توده با توجه به هزينه آن ها براي احداث نيروگاه گازي سازي با هدف حصول حداكثر ميزان گاز سنتزي
ضروري مي باشد .
در اين پژوهش انتخاب مناسب ترين استان ها براي احداث نيروگاه گازي سازي و محاسبه ظرفيت
توليد گاز سنتزي در آن استان ها با در نظر گرفتن هزينه هر يك از انواع زيست توده انجام شده است.
براي دست يابي به اين منظور متغير هزينه متوسط زيست توده به ازاي هر مترمكعب گاز سنتزي معرفي مي شود.
نتايج نشان مي دهد كه با توجه به هزينه هاي توليد، انتقال، توزيع و تأمين مواد اوليه،
هنگامي گازي سازي مقرون به صرفه است كه مقدار متغير Cave كمتر از 598 ريال به ازاي هر مترمكعب گاز سنتزي باشد،
با اين فرض استان مازندران با ماكزيمم ظرفيت توليد 3141 ميليون مترمكعب گاز در سال بهترين مكان براي احداث نيروگاه گازي سازي مي باشد.
سيدنظام الدين عزيزالديني مهدي حسيني آبادشاپوري
حجتاله رضائ ينژاد آرش حق پرست كاشاني
پژوهشگاه نيرو، پژوهشكده انرژي و محي طزيست، گروه انرژ يهاي نو، تهران، ايران
سازمان انرژي هاي نو ايران، دفتر انرژي زيس تتوده، تهران، ايران
