ماهواره ها دارای مشخصاتی هستند که در دیگر سیستم های مخابراتی وجود ندارند . از آنجا که نواحی بسار زیادی از زمین از یک ماهواره قابل رویت است ماهواره ها می توانند نقطه اصلی و مرکزی یک شبکه مخابراتی که تعداد زیادی کاربر را به طور همزمان به هم متصل می کند شناخته شود . کاربرانی که از لحاظ جغرافیایی ممکن است با هم فاصله زیادی داشته باشند ، همین مشخصه ماهواره ها را قادر می سازد تا لینک های ارتباطی را در مناطقی که به طور پراکنده دارای جمعیت هستند و دسترسی به آنها توسط سیستم های ارتباطی دیگر مشکل است فراهم آورد . علاوه بر این سیگنال های ماهواره ای مرزهای سیاسی و فرهنگی را همانند مرزهای جغرافیایی طی می کنند .