در اين مقاله نحوة انتخاب بهينة قراردادهاي دوطرفه از ديد مصرفكننده بمنظور حفظ قابليت اطمينان مطلوب براي حالتهاي مختلف مورد بررسي قرار ميگيرد. در محيط تجديد- ساختارشده، مصرفكنندهها ميتوانند مصرف برق خود را از طريق قراردادهايي دو طرفه با چندين شركت توليدي تامين نمايند. هدف اصلي در اين موارد مينيمم كردن هزينه هاي تامين برق با در نظرگرفتن سطح قابل قبولي از قابليت اطمينان است. در اين محيط مصرف كنندهها برحسب ميزان ارزشي كه قابليت اطمينان براي آنها دارد (ارزش قابليت اطمينان براساس خسارتي كه خاموشي براي آنها به بار ميآورد تعيين مي گردد)، مي توانند پيشنهاد قيمتها و قراردادهاي خود را طوري تنظيم نمايند كه با صرف كمترين هزينه قابليت اطمينان لازم براي آنها حاصل گردد. همچنين ممكن است براي يك مصرف- كننده قسمتي از بار داراي اهميت بيشتري باشد كه با تنظيم مناسب قراردادهاي انرژي و رزرو ميتواند اين موضوع را نيز در نظر بگيرد.