عملكرد 7ساله طرح ملي خازن گذاري فشارضعيف و ضرورت ادامه آن

خازن گذاري براي جبران بار راكتيو ازجمله روش هاي بسيار كم هزينه و اقتصادي كاهش تلفات با هزينه اي چند ده مرتبه ارزانتر از احداث نيروگاه و شبكه است . مطالعات و اجراي طرح ملي خازن گذاري در شبكه هاي فشارضعيف از سال 1378 آغاز شد. در اين مقاله تاريخچه اجمالي 7ساله، اثرات، شبهات، كاهش آمار خرابي خازن ها، علل كندشدن ادامه طرح
و نيز پروژه پايلوت نصب رايگان خازن براي مشتركين كم انگيزه كشاورزي بررسي ميشود. بهبود ولتاژ نقاط انتهايي فيدر فشارضعيف بدون افزايش ولتاژ ابتداي فيدر، آزادسازي ظرفيت تاسيسات برق رساني و نيروگاهها معادل يك كيلووات ظرفيت نيروگاه در پيك بار به ازاي هر 5KVAR خازن، كاهش احتمال سوختن ترانسفورماتور، فيوز و قطعي كليد فيدرهاي پربار در اثر
اضافه بار؛ و نيز مزاياي متعدد نسبت به خازنگذاري فشارمتوسط، از ديگر اثرات اجراي طرح است. انگيزه انجام فعاليت هاي بهينه سازي در مقايسه با جذابيت طرح هاي توسعه و ظرفيت سازي؛ كم است. ازاين رو سياست گزاري، نظارت و توليت متمركز، قبل از نهادينه شدن برخي فعاليت هاي بهينه سازي ضروري است. بخش مهمي از كندشدن روند طرح، به علت تمركززدايي زودهنگام بوده است.

 

امير شريف يزدي
شركت برق منطق هاي يزد
ايران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *