بكارگيري الگوريتم ژنتيك در ماشين با ساختار موازي براي بهينه سازي پرس و جوهاي بزرگ در گراف پرسش

بهينه سازي پرس و جو يك فرآيند گران و پرهزينه ميباشد و تعداد جايگشت هاي مختلف براي يك پرس و جو بصورت نمائي با تعداد روابط سهيم در پرس و جو رشد ميكنند.تكنيكهاي فعلي بهينه سازي پرس و جو براي پشتيباني بعضي از كاربرد هاي ناشي از پايگاه داده كه داراي پيوندهاي مختلفي از انواع پرس و جو ها مي باشد , نامناسب هستند از طرفي رمز موفقيت يك سيستم مديريت پايگاه داده DBMSكارا بودن مدل پرس و جوي آن مي باشد. دراين مقاله ما پرس و جو هائي را بررسي مي كنيم كه داراي تعداد روابط زيادي بوده و همچنين گراف آنها دور داشته باشند. كه اين چنين پرس و جو هائي زمان زيادي را براي پاسخگوئي به پرس وجو نياز دارند. ما از دو روش براي بهينه سازي اين چنين پرس و جوها استفاده مي كنيم . ابتدا، بر اساس الگوريتمي گرافها را به چندين درخت تجزيه نموده و سپس درختها را روي كامپيوترها توزيع و با استفاده از الگوريتم ژنتيك به بهينه سازي آنها پرداختيم و در روش دوم بدون تجزيه گراف به درخت آن را روي كامپيوترها توزيع کرده و به بهينه سازي آن با استفاده از الگوريتم ژنتيك پرداختيم. پس از ده بار اجراي الگوريتم و از روي نتايج بدست آمده مشخص شد كه در روش اول بيشتر از روش دوم جواب بهينه به دست مي آيد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *